تـــبـــرّی ( دشــمـن شـــناسـی )

رئیس‌جمهور متوهم ترکیه که در استفاده ابزاری از مسئله پناهجویان سابقه دیرینی دارد، اعلام کرده کشورش دیگر فشار رسیدگی به آوارگان و مهاجران را که 40 میلیارد هزینه برای ترکیه دارد را به تنهایی به دوش نخواهد کشید! این حرکت اردوغان پس از عدم همراهی ناتو با کشورش برای جنگ در سوریه آغاز شده است.

آن‌گونه که مسئولان ترکیه می‌گویند این کشور میزبان نزدیک به 4 میلیون مهاجر سوری است. البته این کشور به میزان کمتری میزبان مهاجران دیگری نیز هست که از دیگر نقاط آسیا به آن‌جا رفته‌اند و امید دارند از آن‌جا به عنوان پلی برای رسیدن به اروپا استفاده کنند. ترکیه گرچه متحمل هزینه می‌شود، اما این مهاجران را به عنوان «ابزار فشار» به کار می‌گیرد تا در کشاکش سیاسی خود با اروپا کار خودش را پیش ببرد. ابتدا چند خبر را از مواضع ترکیه در این مورد می‌آوریم، سپس چند نکته را یادآور می‌شویم:
1. خبرگزاری «آناتولی» گزارش کرده، «رجب طیب‌اردوغان»، در نشست حزب حاکم «عدالت و توسعه» در آنکارا گفته: «دوران ایثارهای یک طرفه دیگر تمام شد. از زمانی که ترکیه مرزها را باز کرده بیش از ۱۰۰ هزار مهاجر به طرف اروپا راهی شده‌اند و این آمار به زودی به یک میلیون تن خواهد رسید...یک میلیون و پانصد هزار تن نیاز داشتند تا از خانه‌های خود در ادلب فرار کنند و خود را به مرزهای ترکیه رسانده‌اند. اتحادیه اروپا به طور کامل به وعده‌های خود طبق توافق مارس ۲۰۱۶ عمل نکرده و انتظارات درخصوص تشریک مسئولیت همچنان بدون پاسخ باقی مانده است.» او همچنین ضمن انتقاد از «معیارهای دوگانه اتحادیه اروپا» گفته: «اگر اتحادیه اروپا از تشریک فشارها با ترکیه حمایت نکند، گذرگاه‌های مرزی همچنان باز باقی خواهند ماند.» همچنین رئیس‌جمهوری ترکیه ضمن‌اشاره به عدم پایبندی اتحادیه اروپا به تعهدات خود در قبال پناهجویان، گفته که «کشور ما ۴۰ میلیارد دلار برای آنها هزینه کرده‌ است.» اعلام این رقم در میانه چانه زنی‌های اروپا یک معنی بیشتر ندارد: ترکیه رقم معامله با اروپا بر سر مهاجران را 40 میلیارد دلار می‌داند.
2. «اردوغان» شامگاه دوشنبه اما در کنفرانس خبری مشترک با نخست‌وزیر بلغارستان نیز گفته به پول اتحادیه اروپا احتیاجی نیست! و یونان باید درخواست‌های پناهندگی را بدون در نظر گرفتن ریشه مهاجران قبول کند. به گزارش «فارس» او افزود: «ارتش یونان روز دوشنبه دو مهاجر را کشت و نفر سوم نیز با جراحت‌های شدیدی مواجه شد.»
3. «اردوغان» در گفت‌وگوی تلفنی با «آنگلا مرکل»، صدر اعظم آلمان، که همواره یکی از طرف‌های اصلی کشاکش سیاسی با ترکیه بوده با انتقاد از اتحادیه اروپا در زمینه بحران پناهجویان، از کشورهای اروپایی خواست تا سهم بیشتری در زمینه پذیرش پناهجویان ایفا کنند. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، این در حالی است که آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان نیز روز دوشنبه گفته بود رئیس‌جمهور ترکیه نباید برای ابراز نارضایتی خود پناهندگان را وسیله قرار دهد.
4. وزیر امور خارجه ترکیه با انتقاد از اتحادیه اروپا این بلوک را متهم به کوتاهی در تامین بودجه وعده داده شده خود برای آوارگان سوری در خاک این کشور کرد. «مولود چاووش اوغلو»، وزیر امور خارجه ترکیه، این انتقاد را در جواب یک توئیت «هایکو ماس»، همتای آلمانی خود مطرح کرد که نوشته بود: «ما شاهد فشارها به روی ترکیه هستیم. با این حال ترکیه لازم است که همچنان به عمل به تعهداتش طبق توافقش با اتحادیه اروپا ادامه دهد.»
حالا نگاهی کنیم به صحبت‌های بالا؛ «اردوغان» راست می‌گوید که تعداد زیادی مهاجر در ترکیه هستند و این هم هزینه‌هایی برای ترکیه دارد و اروپا هم باید به تعهداتش عمل کند، ولی او توضیح نمی‌دهد که چرا حالا که سیاست‌های خصمانه‌اش در سوریه به بن‌بست رسیده و عملاً در برخی میدان‌ها از سوریه و روسیه سیلی خورده و اروپا هم حمایت‌های لازم را از او نکرده است، یاد مسئله مهاجران افتاده. چرا؟ آیا غیر از این است که مهاجران بی‌پناه تنها وجه‌ معامله «اردوغان» با اروپا هستند؟
وزیر خارجه ترکیه هم پر بیراه نمی‌گوید که اروپا در قبال مهاجران به تعهداتش عمل نمی‌کند، اما پرسش و نقد فوق به حرف‌های او هم مطرح است. چرا ترکیه هر بار می‌خواهد در میز مذاکرات سیاسی‌اش اهرم فشار داشته باشد یاد مهاجران می‌افتد و تنها در این زمان‌ها است که این مردمان نامرئی که در ترکیه از حقوق شهروندی چندان بهره‌ای ندارند به یک‌باره شأن انسانی پیدا می‌کنند؟

اما اروپایی‌‎ها؛ آیا غیر از این است که یونان در چند روز اخیر برخورد وحشیانه‌ای با مهاجران داشته و با گلوله و گاز‌اشک‌آور از آنان استقبال کرده است و کودکان مهاجر را در بدترین شرایط قرار‌داده است؟ و آیا غیر از این است که اروپا و رئیس‌آالمانیِ کمیسیون اروپا، «ورزولا گرترود فُن دِر لایِن»، گفته بود که اولویت ما حمایت از یونان و بلغارستان است؟ یعنی چه؟ آیا اولویت اروپا کشتن و عذاب مهاجران در یونان است تا پایشان به اروپا باز نشود؟ در میان درگیری‌های سیاستمداران اتو کشیده، این مهاجران نامرئی هستند که قربانی می‌شوند، قربانی‌هایی که گویی برای طرفین دعوا شأن انسانی ندارند، بلکه ابزار پیش‌برد سیاست هستند. یک سو «اروغان» است که آرزوی متوهمانه باز‌سازیِ «خلافتِ مرده عثمانی» سودازده‌اش کرده است و سوی دیگر اروپایی‌هایی هستند که گویی جز منافع خود هیچ چیزی برایشان اصالت ندارد، حتی انسان.

پس از تسلط بر مرکز «الجوف» اتفاق افتاد

حرکت انقلابیون یمن به سمت استان مهم «مأرب»

انقلابیون یمن پس از تسلط بر مرکز استان نفت‌خیز الجوف در حال پیشروی برای آزادی ‌سازی استان مهم «مارب» هستند. قبایل این استان هم با انقلابیون بیعت کرده‌اند تا کار تصرف آن راحت‌تر شود.

انقلابیون یمن اخیرا موفق شدند استان نفت‌خیز وراهبردی الجوف را به کنترل خود در آوردند. در ادامه عملیات آزاد‌سازی استان مارب شروع شده است. اهمیت این عملیات در این است که مارب در همسایگی صنعا بوده و از این جهت بسیار با اهمیت است.
منابع محلی در استان «مأرب» در مرکز یمن که فعلا در کنترل نیروهای وابسته به ائتلاف سعودی است، اعلام کرده‌اند، ارتش و کمیته‌های مردمی‌پس از آنکه موفق به تسلط بر کوه «لبنه» شمال اردوگاه «اللبنات» میان دو استان «الجوف» و مأرب شدند، به شکلی سریع در حال پیشروی به سمت مرکز استان مأرب هستند. به گزارش فارس، این منابع به وبگاه «المساء پرس» گفته‌اند، نبردها میان نیروهای صنعاء و نیروهای وابسته به دولت مستعفی یمن به شهر «رغوان» در شمال مأرب رسیده و منطقه «اسداس» در شرق رغوان نیز به صورت کامل در دست نیروهای صنعاء قرار گرفته است.
توافق دو قبیله در مأرب با انقلابیون
از سوی دیگر فعال رسانه‌ای یمنی«علی النسی» اعلام کرد، دو قبیله «آل مروان» و «الشداوده» در رغوان واقع در شمال مرکز استان مأرب دوشنبه شب توافقنامه‌ای با نیروهای صنعا امضا کردند. بر اساس گزارش «الخبر الیمنی»، بر اساس این توافقنامه قرار است نیروهای وابسته به دولت مستعفی یمن مورد حمایت سعودی از مناطق این دو قبیله خارج شوند و در مقابل مناطق مذکور، از درگیری، جنگ و تخریب در امان بماند.
در ادامه این گزارش آمده، توافقنامه مذکور صنعا را متعهد می‌کند تا اعضای این قبیله که در قالب نیروهای‌هادی بوده‌اند آسیبی نبینند و به قبیله خود بازگردند اما صنعا به کنترل مسیرهای ارتباطی این دو قبیله را در دست خواهد داشت. در این توافقنامه تأکید شده، هر کسی در قبیله خواستار جنگ بود باید قبیله را ترک کند و به جای دیگری برود. توافقنامه مذکور از صبح دیروز وارد روند اجرایی شده
است.
بحران گرسنگی در یمن
از سوی دیگر، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ آماری از وضعیت اسفبار مردم یمن به خاطر تجاوزات ائتلاف سعودی به مردم این کشور منتشر کرد. این کمیته با انتشار بیانیه‌ای خبر داد که 80 درصد مردم یمن نیازمند کمک هستند تا بتوانند فقط زنده بمانند. پایگاه خبری النشره به نقل از این سازمان بین‌المللی گزارش داد، ۶۵ درصد از ملت یمن که جمعیت آنان به بیش از 30 میلیون نفر هستند نیز، «تقریبا هیچ چیزی برای خوردن ندارند». این سازمان خبر داد که ۶۴ درصد از مردم یمن از مراقبت‌های بهداشتی برخوردار نیستند و حتی ۵۸ درصد از آنان، آب آشامیدنی تمیز در اختیار ندارند. این کمیته همچنین تأکید کرده که جنگ علیه یمن، 10 درصد از ملت یمن را مجبور کرده که از خانه‌های خود
فرار کنند.

نوع مطلب :
برچسب‌ها :
لینک‌های مرتبط :

تنگ کردن عرصه معیشت بر مردم علت زیگزاگ انتخاباتی اصلاح‌طلبان

استراتفور: ایران از برجام عبرت گرفت تا درباره برنامه موشکی امتیاز ندهد

کاهش مشارکت مردم در انتخابات میراث تاریخی سیاست‌های لیبرالی

سفره مردم را کوچک کردید طلبکار هم هستید؟!

دولت‌های روحانی و خاتمی‌رکورددار بیشترین کاهش مشارکت

چرا سازمان هلال احمر بعد از 3 ماه فاقد رئیس است؟!

کاهش مشارکت انتخاباتی آورده 6 سال سوء مدیریت اصلاح‌طلبان

مردم القصیر و‌ بعلبک لبنان از پیکرهای پاک شهدای مقاومت که در حملات مستقیم ارتش ترکیه به عنوان حامی‌اصلی گروه‌های تروریستی در حومه حلب به شهادت رسیدند، استقبال کردند.

9 نفر از نیروهای حزب‌الله لبنان که در حمله جمعه 9 اسفند ماه سال جاری ارتش ترکیه به منطقه «الزربه» در حومه حلب به شهادت رسیدند، دیروز از سوی لبنانی‌ها تشییع شد. مردم در مراسم تشییع شهدا، شعارهایی در محکومیت جنایت ارتش ترکیه سر داده و تأکید کردند محور مقاومت هرگز در برابر دشمنان عقب‌نشینی نخواهد کرد.
شماری از رهبران و مقاومت گروه‌های مقاومت و مسئولان سیاسی و تشکل‌های اجتماعی در صدر تشییع‌کنندگان بودند. جنگنده‌های ارتش ترکیه همزمان با توپخانه این کشور در حمایت از گروه‌های تروریستی تکفیری، منطقه «الزربه» در حومه حلب را هدف قرار‌دادند که به شهادت شماری از نیروهای ارتش سوریه و رزمندگان حزب‌الله و فاطمیون منجر شد.

این بخشی از رویاپردازی‌های «رجب طیب اردوغان»، رئیس‌جمهور ترکیه، است که با سودای باز‌سازی خلافت عثمانی اقدامات سلطه‌جویانه‌ای را در سوریه، لیبی و... پیگیری می‌کند. اما این بار در سوریه راهی را شروع کرده که پایانش در دست او نیست.

نوع مطلب :
برچسب‌ها :
لینک‌های مرتبط :

جنگنده‌های ارتش ترکیه به دستور رئیس‌جمهور این کشور و همسو با رژیم صهیونیستی، مواضع نیروهای مقاومت در استان «ادلب» را بمباران کردند و تعدادی از رزمندگان حزب‌الله را به شهادت رساندند.

به نظر می‌رسد که «رجب طیب اردوغان» در سوریه، روی دنده لج رفته است و اگر همین رویه را ادامه دهد، با دستان خودش نقاب از چهره بر می‌دارد و خصوصا به مردم ترکیه می‌فهماند که سال 2011 در راستای منافع رژیم صهیونیستی‌، عضو باشگاه حامی‌تروریسم شده و جنگ داخلی در سوریه را راه‌انداخته است.
آخرین خبرها از ادلب حاکی است که رئیس‌جمهور ترکیه در واکنش به مرگ 33 نظامی‌این کشور، دستور حمله به یک مرکز تجمع نیروهای مقاومت را داده است. به گزارش مشرق، بر اثر این حمله غافلگیرانه، سه رزمنده حزب‌الله لبنان در استان ادلب به شهادت رسیدند و 10 تن دیگر مجروح شدند. برخی منابع شمار شهدای این حمله را تا 10 نفر نیز ذکر کرده‌اند.
خبرها همچنین حاکی است، حجت‌الاسلام «سید علی زنجانی» طلبه ایرانی مدافع حرم، نیز بر اثر حمله هوایی ارتش ترکیه به مواضع نیرو‌های مقاومت در استان ادلب سوریه، به شهادت رسیده است.
علت حمله هوایی ترکیه
به گفته منابع خبری، جمعه گذشته در منطقه «طلحیه» شرق ادلب، درگیری سنگینی میان یک گروه از نیروهای مقاومت و یک گردان از نظامیان‌اشغالگر ترکیه روی می‌دهد. این یگان ارتش ترکیه، که یک واحد مکانیزه بوده و توسط تروریست‌های تکفیری نیز تقویت شده بود، قصد داشت با عبور از خطوط نیروهای مقاومت، به عمق مناطق تازه پاک‌سازی شده وارد شود. اما، این واحد ارتش ترکیه با مقاومت سنگین و تاریخی یک دسته از نیروهای ویژه حزب‌الله رو به رو می‌شود.
در این نبرد، علیرغم اینکه ارتش‌اشغالگر ترکیه، توپخانه‌، نیروی زرهی و چند فروند پهپاد را به کار گرفت، حدود ۹۰ نظامی‌ترکیه هلاکت رسیده و ۶۰ نفر دیگر نیز زخمی‌می‌شوند.
سرگردانی اردوغان
رئیس‌جمهور ترکیه به همراه دیگر سران آنکارا از سال 1393 متوجه شده‌اند که سیاست‌های ضد سوری آنها به بن بست رسیده است و بر خلاف اراده آمریکا و رژیم صهیونیستی، «بشار اسد» سر نگون نخواهد شد. به همین خاطر، اردوغان تصمیم گرفته بود «احمد داود اوغلو» وزیر خارجه خود، را بر کنار کند و او را در ارتباط با سیاست‌های آنکارا در سوریه، مقصر جلوه دهد.
از آن زمان به بعد، رفتار ترکیه در قبال سوریه به گونه‌ای شد که خیلی از کارشناسان را سردر گم می‌کرد و البته، به تدریج تحلیلگران به این نتیجه رسیدند که ترکیه در سوریه، «منافع محور» عمل می‌کند، به عبارت دیگر، هر طرفی که منافع آنکارا را بیشتر تامین کند، اردوغان به همان سمت گرایش پیدا می‌کند.
آنکارا این سیاست را ادامه داد تا زمانی که مشخص شد تروریسم در سوریه در حال ریشه‌کن شدن است،
که معنایی جز پایان جنگ در سوریه و قدرتمند شدن دمشق نداشت. این اتفاق علاوه‌بر اینکه رژیم صهیونیستی و آمریکا را می‌ترساند، ترکیه را نیز یه وحشت می‌اندازد، چرا که به نفوذ ترکیه در سوریه و حتی عراق، پایان می‌دهد و علاوه‌بر آن، این ظن قوی وجود دارد که اردوغان از جانب دمشق و رقبای داخلی در ترکیه، به اتهام ارتکاب جنایت جنگی در سوریه، تحت تعقیب قضایی بین‌المللی قرار گیرد.
در هر حال، کارشکنی‌های اردوغان در استان ادلب علیه پیشروی ارتش سوریه، تا این اواخر و به‌اشکال مختلف، ادامه داشته است، تا اینکه در این سیاست هم رئیس‌جمهور ترکیه به بن بست رسید.

این شرایط و مواجه شدن با بن بست، رئیس‌جمهور ترکیه را به شدت سر درگم کرده، به گونه‌ای که از اظهارات عجیب و غریب و متناقض او، کاملا هویدا است؛ به عنوان مثال، اردوغان دیروز گفت: ارتش ترکیه با اجازه مردم سوریه، وارد خاک این کشور شده است! او همچنین به شیوه غیر دیپلماتیک و غالب یک گفتمان کاملا چاله‌میدانی، از روسیه خواست ترکیه را با سوریه تنها بگذارد!

وعده آمریکا به طالبان برای خروج از افغانستان از حرف تا عمل

توافقنامه آمریکا و طالبان پس از ۱۱ دور مذاکرات، توسط «زلمی‌خلیل زاد» به نمایندگی از دولت واشنگتن و « ملا عبدالغنی برادر» به نمایندگی از طالبان افغانستان، در پایتخت قطر به‌طور رسمی‌امضا شد.

عصر دیروز در «دوحه» توافقنامه آمریکا و طالبان در حضور «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا و وزیران خارجه و نمایندگان ویژه 70 کشور منطقه و جهان، به صورت رسمی‌امضا شد.
«مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا، در آغاز مراسم امضای توافقنامه گفت که طالبان تعهد کرد رابطه خود را با القاعده و تروریست‌ها قطع کند و ما نیز نظامیان خود را از افغانستان خارج می‌کنیم.
وی گفت که یک هفته کاهش خشونت در افغانستان طی دو دهه بی‌سابقه بوده و اگر طالبان مایل به صلح باشد، باید به خاطر خوشحالی مردم افغانستان، این روند را ادامه دهد.
«ملاعبدالغنی برادر» رئیس‌هیئت طالبان در قطر، نیز پیش از امضای توافقنامه گفت: مذاکرات توافق «امارت اسلامی» و آمریکا، دستاوردی بزرگ برای ملت مجاهد افغانستان است و آن را تبریک می‌گویم. وی گفت: به توافقنامه پایبند هستیم.
ملا عبدالغنی برادر همچنین از ایران، چین، روسیه، ازبکستان‌،‌اندونزی و نروژ هم برای همکاری در روند صلح قدردانی کرد. عبدالغنی برادر رئیس‌دفتر سیاسی طالبان در قطر و یکی از چهار فرد بنیانگذار این گروه
است.
پس از امضای توافقنامه، هیئت طالبان که متشکل از ده‌ها نفر بود، در خیابان‌های دوحه دست به راهپیمایی زدند و در حمایت از تشکیل امارت اسلامی‌در افغانستان، شعار دادند. «اشرف غنی» رئیس‌جمهور افغانستان‌، نیز به اظهارات مقامات طالبان در رابطه با «امارت اسلامی»، واکنش نشان داد و گفت که در افغانستان، جمهوری حاکم است، نه امارت اسلامی.
دولت کابل به توافقنامه نیز واکنش نشان داد و اعلام کرد که با برخی از بندهای آن، موافق نیست.
متن توافقنامه
توافقنامه میان آمریکا و طالبان یک مقدمه و سه بخش دارد؛ بخش نخست آن به خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان مربوط می‌شود‌، بخش دوم بر عدم استفاده از خاک افغانستان علیه آمریکا و متحدانش تأکید شده و بخش سوم نیز به گام‌های بعدی مربوط می‌شود، که قرار است پس از امضای توافقنامه، برداشته شوند.
عدم استفاده از خاک افغانستان علیه امنیت آمریکا و متحدانش، آتش بس دائمی، کاهش نیروهای آمریکایی(در افغانستان) به 8600 نفر طی 135 روز آینده، آزاد ‌سازی 5000 زندانی طالبان و 1000 نیروی دولتی توسط آمریکا تا 10 مارس(20 اسفند) و خروج افراد طالبان از تحریم آمریکا، از مهم‌ترین بندهای این توافقنامه هستند.
هر چند آمریکا دقیقا مشخص نکرد که چه زمانی از افغانستان خارج می‌شود، ولی دولت کابل دیروز اعلام کرد که نیروهای آمریکایی تا 14 ماه آینده افغانستان را ترک خواهند کرد.
صدور اعلامیه مشترک واشنگتن- کابل
همزمان با امضای توافقنامه در دوحه، «مارک اسپر» وزیر دفاع آمریکا، و رئیس‌جمهور افغانستان، اعلامیه‌ مشترکی را در کابل صادر کردند.
بر اساس این اعلامیه، قرار است تمامی‌نیروهای آمریکایی طی مدت ۱۴ ماه افغانستان را ترک کنند. آمریکا هم اکنون حدود ۱۳ هزار سرباز در افغانستان دارد.
قرار است در طول ۱۰ روز پس از امضای توافق صلح آمریکا و طالبان، گفت‌وگوهای میان گروه‌های افغانستانی آغاز شود.
آمریکا سال 2001 افغانستان را ‌اشغال کرده و طی این مدت‌، ده‌ها هزار شهروند افغان را کشته است.
آینده توافقنامه
بر کسی پوشیده نیست که علت اصلی و موتور محرکه توافقنامه واشنگتن- طالبان، اراده و تمایل شخص «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا، به امضای آن بوده است. ترامپ، که در سیاست خارجی هیچ دستاوردی نداشته و به ویژه در برابر ایران و کره شمالی، شکست خورده است، نیاز داشت که در انتخابات ریاست جمهوری سال جاری میلادی(2020) برگ برنده‌ای داشته باشد. به همین خاطر، به مذاکره و (در ظاهر) به شرط‌های طالبان تن داده است.
اما، زمانی که همه عوامل احتمالی موثر بر امضای توافقنامه را به یک عامل اصلی و واقعی (یعنی میل و نیاز ترامپ) تقلیل می‌دهیم، برای فهم اینکه در آینده چه رخ خواهد داد نیز باید این عامل را محور قرار بدهیم و خوشبختانه در این رابطه، کُدهای مهمی‌ هم در خود توافقنامه وجود دارد؛ در یکی از بندهای توافقنامه آمده است که آمریکا در حال حاضر شمار نیروهایش در افغانستان را تا 6000 نفر تقلیل می‌دهد و در مورد خروج کامل، تا 14 ماه دیگر تصمیم می‌گیرد. این بند چند چیز را از هم اکنون آشکار می‌کند؛ اول اینکه افغانستان به دلایل ژئوپلیتیکی، برای واشنگتن اهمیت دارد و آمریکا نمی‌تواند و نمی‌خواهد یکباره از افغانستان دل بکند.
دوم، در بازه زمانی 14 ماهه دست واشنگتن را برای هرگونه اقدامی، از جمله کارشکنی در روند اجرای توافقنامه‌، باز می‌گذارد. سوم، تا 14 ماه دیگر مشخص می‌شود که آیا ترامپ در کاخ سفید می‌ماند یا نه. در صورتی که او به عنوان رئیس‌جمهور باقی بماند، دستش برای هر گونه برخورد با توافقنامه، کاملا باز است، چرا که دیگر او نیازی به آن، برای جمع‌آوری آرا ندارد. همین رویکرد را رئیس‌جمهور جایگزین ترامپ نیز خواهد داشت و در هر حال، سرنوشت خروج آمریکا از افغانستان را منافع واشنگتن در 14 ماه دیگر تعیین خواهد کرد.
اما، در داخل افغانستان نیز سناریوهای مختلفی قابل پیش‌بینی است؛ چیزی که فعلا در عرصه سیاسی مشاهده می‌شود، این است که دولت میان دو فردی که ادعای پیروزی دارند، دو شقه شده و دولت کابل ضعف مطلق را تجربه می‌کند. اما در مقابل، طالبان خود را نیرویی می‌داند که در مقابل ‌اشغالگری آمریکا، پیروز شده است. لذا، حس می‌کند که دست برتر را دارد و می‌کوشد که طرح مورد نظرش که ایجاد «امارت اسلامی» در افغانستان است، را به اجرا در آورد. این ممکن است زمینه‌ساز بروز جنگ داخلی جدید بر سر قدرت باشد.
اما، یک سناریو این است که در کابل یک دولت ائتلافی متشکل از طالبان، «اشرف غنی»، «عبدالله عبدالله»، و «گلبدین حکمتیار» شکل بگیرد که با توجه به شرایط افغانستان، کاملا خوشبینانه است.

نوع مطلب :
برچسب‌ها :
لینک‌های مرتبط :

استان نفت‌خیز «الجوف» یمن که در 50 سال گذشته تحت قیمومت عربستان بوده از طرف انقلابیون یمن و از سه طرف تحت محاصره قرار گرفته و هر لحظه ممکن است خبر تصرف آن رسانه‌ای شود.

انصارالله یمن در جدیدترین اقدام خود، عملیاتی را با هدف آزادی استان نفت‌خیز الجوف در شمال یمن شروع کرده است. علیرغم مداخله نظامی‌یا خرید همراهی(خرید وفاداری) قبایل استان «الجوف» به دست سعودی برای ممانعت از پیشروی ارتش و کمیته‌های مردمی‌یمن به سمت شهر «حزم» مرکز استان الجوف، پیشروی انقلابیون ادامه دارد و پس از اینکه مهم‌ترین جبهه‌های اطراف حزم سقوط کرد، این شهر اکنون از سه جهت توسط ارتش یمن محاصره شده است.
روزنامه «الاخبار» در این باره طی گزارشی نوشته: «عربستان طی روزهای گذشته ده‌ها خودروی نظامی‌ جدید به استان الجوف (در شمال یمن) فرستاده تا شاید تغییری در مسیر نبرد در آنجا به نفع نیروهای متحد خود ایجاد کند اما در ممانعت از پیشروی ارتش و کمیته‌های مردمی‌یمن به سمت شهر حزم شکست خورد؛ این شهر از سه جهت محاصره شده و در آستانه سقوط است. ریاض صدها شبه‌نظامی‌خود را از مأرب و شبوه به این منطقه آورده و تلاش کرده بود وفاداری قبایل را بخرد.»
یک منبع قبیله‌ای وفادار به جنبش انصارالله یمن هم در همین زمینه به الاخبار گفته: «بیش از ۷۰ درصد مساحت الجوف تحت کنترل ارتش و کمیته‎های مردمی‌است.» در ادامه این گزارش آمده، مداخلات اخیر سعودی در استان الجوف که حدود هفتصد کیلومتر با عربستان سعودی مرز مشترک دارد، بار دیگر بر طمع‌های ریاض در این استان تأکید می‌کند؛ استانی که بیش از پنجاه سال است تحت «قیمومت سعودی» است و از استخراج نفت و گاز و سرمایه‌گذاری محروم است. «کمیته‌ ویژه سعودی» عادت به خرید تعداد زیادی از سران قبایل کرده و دستوراتی درباره تعطیلی هر تأسیسات یا اخراج هر شرکتی برای اکتشاف منابع به آنها داده است.

در سال ۲۰۱۳ که شرکت «صافر» اولین چاه نفتی را در این استان به راه‌انداخت عربستان در پاسخ، بیش از ۳۷۰ هزار کارگر یمنی را از کشورش اخراج و فشارها را بر «عبد ربه منصور‌هادی» رئیس‌جمهور دولت مستعفی یمن تشدید کرد. عربستان تنها به این بسنده نکرد بلکه به اکتشافات نفتی شرکت صافر در استان الجوف هم پایان داد. ترس و بیم‌های ریاض از محکم شدن تسلط انصارالله بر این دریای نفتی مهم نیز به خاطر همین ثروت‌های طبیعی است که آثار بلندمدتی خواهد داشت.

نوع مطلب :
برچسب‌ها :
لینک‌های مرتبط :

روزنامه دولت خجالت نمی‌کشد برای توهین اروپا به ایران جشن می‌گیرد؟!

خطای دولت، سفره مردم را کوچک‌تر و بهانه‌گیری دشمن را بیشتر کرد

برجام 2 از نگاه اندیشکده انگلیسی وعده «بالقوه» در ازای دریافت امتیاز نقد!